Simiotiek en beeldtaal

Met veel machtsvertoon en bravoure werd het aangekondigt en gefilmd. Joaquin Guzman beter bekend als “El Chapo” is opgepakt. Deze man staat bekend als misschien wel de grootste drugsbaas ooit in de geschiedenis. Het nieuws werd snel verspreid. Op CNN waren beelden te zien van een man die met gebogen hoofd in de boeien was geslagen. Even stonden de mannen stil die hem hadden ingerekend voor de camera’s om te laten zien wie de baas is.

De foto’s in de kranten lieten duidelijk zien dat de Mexicanen en Amerikanen hebben gewonnen van het drugskartel. Maar wat zien we nou echt? Op de foto is duidelijk het gezicht te zien van El Chapo. De man heeft een beetje een gebogen houding en iets wat zielig blik in zijn ogen. Het laat om de een of andere manier zien dat er een man is gevallen. Een groots man wel te verstaan. De mariniers er om heen hebben doeken voor hun gelaat zodat zij onherkenbaar gefotografeerd kunnen worden. De foto is een waar spel van laten zien wie de baas is. (AP, Trouw, 2014)

Een andere foto laat ons zien hoe de foto tot stand is gekomen. Waar de onoplettende kijker misschien zou denken dat de foto die in alle media is gebruikt misschien een toevalstreffer is geweest. Bewijst de andere foto het tegendeel. El Chapo wordt vervoerd van de legerbasis naar het vliegtuig. Hij wordt helemaal niet opgewacht door rijen pers. Maar er wordt een duidelijk gezocht naar het perfecte plaatje om te laten zien wie de grote man is. (Jamín Adrían, Demontix, 2014)

Dit schouwspel van manipulatie is niet geheel onbekend. Al in de tijdens de Tweede Wereldoorlog voegden fotografen iets aan een foto toe of lieten het weg om de kijker ergens van te overtuigen. Het ensceneren van foto’s laat in dit geval zien wat de marine wil. Zij willen uit de voeten komen als winnaars. De mannen die de grote maffiabaas hebben gepakt. Terwijl de kijker juist zou denken dat verschillende persbureaus iemand toevallig de foto heeft geschoten.

 

Hoe machtigste drugsbaas ter wereld werd opgepakt: Trouw. (2014, 23 februari). Geraadpleegd op 23 februari 2014, van http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/3602094/2014/02/23/Hoe-machtigste-drugsbaas-ter-wereld-werd-opgepakt.dhtml

Mexican Government confirms capture of drug lord “El Chapo” Guzman: Demotix. (2014, 22 februari). Geraadpleegd op 23 februari 2014, van http://www.demotix.com/news/3996603/mexican-government-confirms-capture-drug-lord-el-chapo-guzman#media-3996722

McLuhan en de drone

Tien jaar geleden kon je het je bijna niet voorstellen. Op een zolder kamertje in Drenthe een vliegtuig besturen dat de drukte op straat in Tilburg filmt en doorstuurt. Maar niks is minder waar. De drone heeft onlangs zijn intrede gedaan in de huidige maatschappij en neemt het werk van piloten over. Kleine onbemande vliegtuigjes kunnen over grote afstanden bestuurd worden en beeldmateriaal verzamelen. Een uitvinding die verschillende ethische vraagstukken met zich mee brengt.

In december van het afgelopen jaar, kwam het AD met een artikel naar buiten. Dat een Amerikaanse soldaat vanaf de basis in Amerika 1626 vijanden dode met een drone. Duizenden kilometers verderop zat de man (Brandon Bryant) veilig in een soort computerlokaal, kijkend naar een schermpje, en “spelend” met een joystick opdrachten uit te voeren om mensen te vermoorden. (Martijn van Beeten, AD, 2013)

Maar ook in Nederland zijn de drones actief. Weliswaar op een totaal andere manier, maar ook negatief in het nieuws. De drones werden hier namelijk ingezet door het lifestyle magazine quote om foto’s te maken van mensen hun huizen in Wassenaar. Deze actie viel totaal niet goed bij de bewoners van de bewuste villa’s. Een inbreuk op de privacy werd het gevonden. (Anouk Mentink, AD, 2013)

Volgens de extension thesis van McLuhan zou de drone het ultieme verlengstuk zijn van de mens. Deze theorie vertelt ons namelijk dat media geen los staande apparaten zijn, maar een verlengstuk van het menselijk lichaam en haar zintuigen. Met de drone verleng je letterlijk je zicht tot duizenden kilometers verderop.

De vraag die wij ons hierbij moeten stellen is of dat wel noodzakelijk is. Het lijkt er namelijk op dat de drone vandaag de dag slechts wordt gebruikt voor negatieve doeleinden. Het bespieden van andere mensen, hoewel voor juiste doeleinden, blijft in breuk op de privacy. Wetende dat je te allen tijde kan worden bekeken en gefilmd is een gevoel dat veel mensen als naar beschouwen en ervaren. Wat mij betreft mogen we allemaal een stapje terug doen. De tijd zonder mobiele telefoon wordt door velen als prettiger ervaren en misschien was dat ook wel zo.

Vergeten Media – De MiniDisc

In 1991 kwam Sony met een nieuw medium dat de oude cassetteband zou moeten vervangen. Het was een schijfje ter grote van een floppydisc met een kleine cd erin, die ongeveer 60 minuten speeltijd had. Dit schijfje werd onder de noemer MiniDisc op de markt gebracht.

De Minidisc was aanvankelijk een goed idee, Het apparaatje zelf kan muziek schrijven en lezen. Het had geen last, in tegenstelling tot draagbare cd-spelers, van onderbrekingen bij schokken. En de kwaliteit van de inhoud was aanzienlijk beterdan welk ander medium op de dat moment beschikbaar. Toch is het nooit een groot succes geworden.

Gelijk met de introductie van de MiniDisc kwam ook de opmars van de Personal Computer. Al snel werd het normaal gevonden dat in elk huishouden tenminste één computer stond. Jan Modaal deed zijn zaken voortaan vanuit huis.
Door deze digitalisering van samenleving kreeg men steeds meer affiniteit met het wel en wee van de pc. Als klein jongetje ben ik opgegroeid in een gezin waar we een computerkamer hadden bijvoorbeeld. Met de groei van deze ontwikkeling, kwamen natuurlijk ook andere doorbraken. De belangrijkste hiervan die er voor heeft gezorgd dat de MiniDisc nooit echt een succes is geworden is de MP3 en de cd-brander.

De opkomst vande MP3, en dan bedoel ik het bestandsformaat, heeft er voor gezorgd dat consumenten geen fysieke schijven met muziek meer hoefden, maar enkel een kleine hardschijf die hun bestanden las en afspeelde. Door deze ontwikkeling steeg de populairiteit van de MD wel even. Maar als snel kwam werd ook de cd-brander een feit. En omdat iedereen al wel een draagbare cd-speler had, en lege cd’s veel goedkoper waren dan MD’s, werd de MiniDisc speler al snel achterwege gelaten.

Een volledige flop was de MD zeker niet. De schijf bewaarde de inhoud met de hoogst mogelijke kwaliteit. Tot 2005 gebruikte radiomakers de schijfjes om bijvoorbeeld hun jingles op te bewaren. Tegenwoordig isdat niet meer nodig omdat de kwaliteit van de diverse bestanden op de computer van een dergelijk niveau zijn.

Ikzelf was altijd een groot fan van de MiniDisc. Ten tijde van de opkomst van de MP3 had ik er een. Daardoor kon ik al mijn muziek altijd bij me dragen. Het enige nadeel vond ik dat ik niet alle schijfjes constant bij me kon hebben. Dat zorgde er voor dat ik steeds maar 15 nummers tot mijn beschikking had. Later met de grotere schijven die soms wel 800 nummers konden dragen was dat probleem snel verholpen. Het overzetten van de muziek duurde alleen te lang. 

Minidisc: Wikipedia. (2013, 13 december). Geraadpleegd op 8 februari 2014, van http://nl.wikipedia.org/wiki/Minidisc